پنل های خورشیدی چیست؟
پنل های خورشیدی دستگاه هایی هستند که نور را به برق تبدیل می کنند. به آنها پنل های خورشیدی گفته می شود زیرا بیشتر اوقات ، قدرتمندترین منبع نور موجود خورشید است که ستاره شناسان آن را Sol می نامند. برخی دانشمندان آنها را فتوولتائیک می نامند که در اصل به معنی "برق سبک" است.
پنل خورشیدی مجموعه ای از سلول های خورشیدی است. بسیاری از سلولهای خورشیدی کوچک که در یک منطقه بزرگ پخش می شوند می توانند در کنار هم کار کنند تا بتوانند به اندازه کافی انرژی لازم را داشته باشند. هرچه نور بیشتری به یک سلول برخورد کند ، الکتریسیته بیشتری نیز تولید می کند ، بنابراین معمولاً فضاپیماها با پنل های خورشیدی طراحی می شوند که همیشه می توان به خورشید اشاره کرد حتی وقتی بقیه بدنه این فضاپیما به دور خود حرکت می کند ، به همان اندازه یک برجک مخزن می تواند باشد. با هدف مستقل از مخزن که در آن است.
سلولهای خورشیدی DS1 حتی از پانل های خورشیدی معمولی که برای ماهواره ها ساخته می شوند بسیار کارآمد هستند زیرا از کنسانتره های خورشیدی استفاده می کنند.
پانل های خورشیدی چقدر کارآمد هستند؟
پنل های خورشیدی DS1 22٪ از انرژی موجود خود را به برق تبدیل می کنند. این ممکن است خیلی خوب به نظر نرسد ، اما بسیار بهتر از اکثر صفحات خورشیدی است. به عنوان مثال ، بیشتر صفحات خورشیدی در خانه های مردم نسبتاً ناکارآمد هستند. کمتر از 14٪ انرژی که به آنها می رسد به برق تبدیل می شود. در واقع پانل های DS1 چنان کارآمد هستند که مادامی که پیشرانه یونی در حال کار نباشد ، DS1 به مراتب قدرت بیشتری از آنچه نیاز دارد تولید می کند.
آیا پانل های خورشیدی فرسوده میشوند؟
پنل های خورشیدی بسیار سخت هستند. در مقایسه با منابع قدرت جایگزین ، آنها بسیار کند از بین می روند. اثربخشی آنها در حدود 1 تا 2 درصد در سال کاهش می یابد. این بدان معنی است که پس از یک مأموریت پنج ساله (با جسارت به آنجا بروید که هیچ کاوشگری پیش از آن نرفته باشد) ، پانل های خورشیدی هنوز بیش از 90٪ از آنچه را که در ابتدای ماموریت ساخته اند ، ساخته می شوند (تا زمانی که آنها دورتر نشده اند. از خورشید).
علاوه بر ساییدگی منظم ، در پنل های خورشیدی دو خطر اصلی وجود دارد:
شعله های خورشیدی ، که تابش شدید تابشی غیرقابل پیش بینی است و می تواند به الکترونیک داخل پانل ها آسیب برساند.
میکرومتریت ها ، که بیت های ریز و درشتی از سنگ و سایر آشغال های فضایی هستند که در فضا شناور هستند ، می توانند صفحات خورشیدی را خراشیده یا خرد کنند. کنسانتره خورشیدی و همچنین یک لایه ضخیم از شیشه ، صفحات خورشیدی را از اینها محافظت می کنند.
البته اگر مسیر مأموریت ماهواره ای آن را از خورشید دور کند (دورتر به منظومه شمسی) پانل های خورشیدی کم و مفیدتر می شوند.